Sarkoidy
Sarkoidy
<r>"Niewiele jest w koniu chęci do walki, o ile człowiek jej tam nie włoży." Buck Brannaman<br/>
<URL url="http://www.cantos.blog.pl">http://www.cantos.blog.pl</URL></r>
Anna Skrzypczak
02-19-2008, 05:49 PM #3podobno sarkoidy leczy sie super xxterrą. ja stosowałam condyline z polecenia dr Golonki i jeden odpadł.(ten jest tanszy) ale jak drugi nie odpadnie to zamawiam xxterre.
<r>"Niewiele jest w koniu chęci do walki, o ile człowiek jej tam nie włoży." Buck Brannaman<br/>
<URL url="http://www.cantos.blog.pl">http://www.cantos.blog.pl</URL></r>
http://luskiewnik.strefa.pl/chelidonium.html Nalewka glistnikowa – Tinctura Chelidonii: 1 część suchego zmielonego ziela lub korzeni zalać 5 częściami 40-50% zimnego alkoholu, odstawić na 7 dni; przefiltrować. Stosować 2-3 razy dziennie po 5-10 ml w 100 ml wody. Zewnętrznie do pędzlowania schorzałych miejsc (bolesne nadżerki w jamie ustnej, polipy, opryszczka, liszaje, liszajce, czyraki, kłykciny, brodawki, owrzodzenia, wypryski, zmiany toczniowe i łuszczycowe) w stanie nierozcieńczonym; do okładów, płukanek i przemywania skóry po rozcieńczeniu: 1 łyżka na 200-220 ml wody przegotowanej.Wcześniej leczyłam tym sarkoida u małopolanki i cały czas się zmniejszał, po czym całkowicie się wchłonął i to miejsce zarosło sierścią.
<t></t>
Ja u swojej angloarabki czystej krwi leczę sarkoida nalewką z jaskółczego ziela:
http://luskiewnik.strefa.pl/chelidonium.html Nalewka glistnikowa – Tinctura Chelidonii: 1 część suchego zmielonego ziela lub korzeni zalać 5 częściami 40-50% zimnego alkoholu, odstawić na 7 dni; przefiltrować. Stosować 2-3 razy dziennie po 5-10 ml w 100 ml wody. Zewnętrznie do pędzlowania schorzałych miejsc (bolesne nadżerki w jamie ustnej, polipy, opryszczka, liszaje, liszajce, czyraki, kłykciny, brodawki, owrzodzenia, wypryski, zmiany toczniowe i łuszczycowe) w stanie nierozcieńczonym; do okładów, płukanek i przemywania skóry po rozcieńczeniu: 1 łyżka na 200-220 ml wody przegotowanej.Wcześniej leczyłam tym sarkoida u małopolanki i cały czas się zmniejszał, po czym całkowicie się wchłonął i to miejsce zarosło sierścią.
<t></t>
<r>"Niewiele jest w koniu chęci do walki, o ile człowiek jej tam nie włoży." Buck Brannaman<br/>
<URL url="http://www.cantos.blog.pl">http://www.cantos.blog.pl</URL></r>
Anna Skrzypczak
03-18-2008, 08:49 PM #7moj odpadł 3 dni temu...
<r>"Niewiele jest w koniu chęci do walki, o ile człowiek jej tam nie włoży." Buck Brannaman<br/>
<URL url="http://www.cantos.blog.pl">http://www.cantos.blog.pl</URL></r>
Zobaczymy. Konia ma sarkoida na uchu a ostatnio zauważyłam, że na brzuchu się jeden zrobił
chyba że to jakiś strup, ale wygląda mi na sarkoid...
<r><SIZE size="85"><s></s><I><s></s><COLOR color="#000080"><s></s>"After all is said and done, more is said than done." <e></e></COLOR><COLOR color="#00BF00"><s></s>Posadź drzewo!<e></e></COLOR><e></e></I><e></e></SIZE></r>
Dostałam właśnie preparat na sarkoidy, który przysłała apteka "Calendula" z Łodzi. Podobno jedyna, która robi tego typu rzeczy dla koni. W dwóch stężeniach - "Thuja D1" do smarowania sarkoida i "Thuja D10" do picia... w kropelkach. To jest lek homeopatyczny; czyli albo pomoże, albo... nie
Zobaczymy. Konia ma sarkoida na uchu a ostatnio zauważyłam, że na brzuchu się jeden zrobił chyba że to jakiś strup, ale wygląda mi na sarkoid...
<r><SIZE size="85"><s></s><I><s></s><COLOR color="#000080"><s></s>"After all is said and done, more is said than done." <e></e></COLOR><COLOR color="#00BF00"><s></s>Posadź drzewo!<e></e></COLOR><e></e></I><e></e></SIZE></r>
Wałach ma narosla na podbrzuchu i wokół puzdra. Był weterynarz, diagnoza to przysutki (które wychodzą rozwojowo dopiero) lub sarkoidy. Mam obserwować, nie dopuścić do ewentualnego rozbabrania przez muchy.
Jakieś Wasze opinie?
Koń tarantowaty, ale w większości BIAŁY. Dosłownie, biały, z miażdżącą przewagą białej, niepigmentowanej skóry.
<t>Kuźniak Agata</t>
Podbijam.
Wałach ma narosla na podbrzuchu i wokół puzdra. Był weterynarz, diagnoza to przysutki (które wychodzą rozwojowo dopiero) lub sarkoidy. Mam obserwować, nie dopuścić do ewentualnego rozbabrania przez muchy.
Jakieś Wasze opinie?
Koń tarantowaty, ale w większości BIAŁY. Dosłownie, biały, z miażdżącą przewagą białej, niepigmentowanej skóry.
<t>Kuźniak Agata</t>
hock: Z racji tego, ze koń machając ogonem podrażniał go cały czas, rana wiecznie sie "paprała". Próbowalam ziołami to okładać (nie pamietam już co to było) ale na udzie nie dało sie zrobić opatrunku, a ogonem wszystko było ciagle strącane, wieć mało efektywne były te ziołowe okłady. Później chcąc zasuszyć "dziada" (bo sarkoid był na etapie lekki dotyk i krwawi nieziemsko), posmarowałam go dziegciem. Niby sie nie powinno, bo odcina dopływ tlenu i rana nie oddycha.. ale mi przecież o to chodziło zeby "zabić dziada". Smarowałam tym dziegciem raz na 2 dni i musze przyznac ze sie troche sarkoid zasuszył i zmniejszył!! Niestety ucierpiała wrażliwa skóra dookoła niego. Wysuszyło i zaczeła się łuszczyc.. umyłam dookoła szarym mydłem i natłuszczałam tranem (szybko skóra wróciła do normalnosci) przy tym sarkoid nadal pokryty był dziegciem. Jak uporałam się ze zmianami skórnymi dookoła, to umyłam i odmoczyłam zmniejszonego ciut "dziada".Zaczełam inną kuracje. Najpierw przecierałam sarkoida rivanolem i na taką mokrą ranę, nakładałam sproszkowany nadmanganian potasu, wręcz wtykałam go w tą rane. Ogon automatycznie wiązany, co by za szybko tego koń nie strącił. I poczatkowo robiłam te okłady rivanolowo-nadmanganianowe 3x dziennie, z czasem powoli "dziad" sie zasuszał, więc stopniowo zmniejszałam ilość dziennych powtórzeń do 1x dziennie i w końcowej fazie 2x w tyg. Sarkoid zniknął całkowicie! tylko znak po nim został do dziś (siersc tam jest lekko wybrakowana ale niewiele). Łącznie miał to paskudztwo w sobie (bo chyba można to tak nazwać) jakoś 8 miesięcy, w tym zasuszanie nadmanganianem trwało jakos ponad 2 miesiące.
Inną kwestią jest to, że występują różne typy sarkoidozy i prawdopodobnie na jednego "dziada" zadziała nadmanganian potasu a na inne nie, ale spróbowac warto
Nam pomogło i ciesze się, że pożegnałam tego "Pana", mam nadzieje, ze raz na zawsze :lol:
<r>"Uległość stwarza przyjaciół, mówienie prawdy nienawiść."<br/>
<br/>
<URL url="http://www.zenith.fbl.pl"><s>http://</s>http://www.zenith.fbl.pl<e></e></URL></r>
-> ZENIT <-
10-14-2009, 07:55 PM #10Mój wałaszek miał sarkoida na udzie. Najpierw malutki (wtedy jeszcze nie wiedzialam ze to sarkoid bo dłuuuugo wyglądał jak spuchnięcie po ugryzieniu owada) pozniej urósł do wielkości połowy mojego kciuka i PĘKŁ. hock: Z racji tego, ze koń machając ogonem podrażniał go cały czas, rana wiecznie sie "paprała". Próbowalam ziołami to okładać (nie pamietam już co to było) ale na udzie nie dało sie zrobić opatrunku, a ogonem wszystko było ciagle strącane, wieć mało efektywne były te ziołowe okłady. Później chcąc zasuszyć "dziada" (bo sarkoid był na etapie lekki dotyk i krwawi nieziemsko), posmarowałam go dziegciem. Niby sie nie powinno, bo odcina dopływ tlenu i rana nie oddycha.. ale mi przecież o to chodziło zeby "zabić dziada". Smarowałam tym dziegciem raz na 2 dni i musze przyznac ze sie troche sarkoid zasuszył i zmniejszył!! Niestety ucierpiała wrażliwa skóra dookoła niego. Wysuszyło i zaczeła się łuszczyc.. umyłam dookoła szarym mydłem i natłuszczałam tranem (szybko skóra wróciła do normalnosci) przy tym sarkoid nadal pokryty był dziegciem. Jak uporałam się ze zmianami skórnymi dookoła, to umyłam i odmoczyłam zmniejszonego ciut "dziada".
Zaczełam inną kuracje. Najpierw przecierałam sarkoida rivanolem i na taką mokrą ranę, nakładałam sproszkowany nadmanganian potasu, wręcz wtykałam go w tą rane. Ogon automatycznie wiązany, co by za szybko tego koń nie strącił. I poczatkowo robiłam te okłady rivanolowo-nadmanganianowe 3x dziennie, z czasem powoli "dziad" sie zasuszał, więc stopniowo zmniejszałam ilość dziennych powtórzeń do 1x dziennie i w końcowej fazie 2x w tyg. Sarkoid zniknął całkowicie! tylko znak po nim został do dziś (siersc tam jest lekko wybrakowana ale niewiele). Łącznie miał to paskudztwo w sobie (bo chyba można to tak nazwać) jakoś 8 miesięcy, w tym zasuszanie nadmanganianem trwało jakos ponad 2 miesiące.
Inną kwestią jest to, że występują różne typy sarkoidozy i prawdopodobnie na jednego "dziada" zadziała nadmanganian potasu a na inne nie, ale spróbowac warto Nam pomogło i ciesze się, że pożegnałam tego "Pana", mam nadzieje, ze raz na zawsze :lol:
<r>"Uległość stwarza przyjaciół, mówienie prawdy nienawiść."<br/>
<br/>
<URL url="http://www.zenith.fbl.pl"><s>http://</s>http://www.zenith.fbl.pl<e></e></URL></r>
1 gości
1 gości