Nałogi .. narowy
Nałogi .. narowy
Rzeczywiście usunięcie "podpórek" pomaga.
Jednak nałóg to nałóg .
W poprzedniej stajni była łykawa klacz. Włąsciwe , nikt mi o tym nie mówił , sama tak przypuszczałam , bo w jej boksie , oprócz poidła , nie było żłobu.Wystarczyło na chwilę ją umieścić w boksie , gdzie był żłób , a natychmiast pojawiło się łykanie.
Więc jest to jakiś sposób.
Natomiast spotkałam się z końmi łykającymi " z powietrza" , bez żadnej podpórki. Niestety tu już niewiele można chyba pomóc.
co do łykania - niestety Panie Wojtku - napewno widział Pan już konie łykające "z powietrza" tj. bez podpórki :-( zatem nie zawsze działa zabranie podpórek...
Ponadto można zacząć właśnie od podania preparatów wapniowych - wg badań u 88 % (czy coskoło tego) koni łykanie zmniejszyło się bardzo mocno, lub zupełnie ustało... daje do myślenia :-)
Z tego, co wiem można też chirurgicznie próbować pozbyć się objawów (nie przyczyn) - robi się to poprzez przecięcie jakiś mięśni szyi - nie pamiętam dokłądnie których, ale można o tym przeczytać na stronie dr wet Pawła Golonki
jesli prawdą jest to ze to nie jest spowodowane nudą a zaburzeniami ze strony przewodu pokarmowego moze po prostu zmiana diety jej posłuzyła
Duchowa - dlaczego nie mija??!
Łykanie to jeden z niewielu nałogów, który bywa zaleczalny. Mówi się, że nie do końca uleczalny... powód prosty: jeśli koń po zmianie i diety i traktowania przestał łykać, to po kolejnej zmianie (na chleb ze smalcem i bat) zacznie łykać ze zdwojonasiłą zapewne...
Jeśli łykanie wiąże się z kolką i sztuczki z opróżnieniem boksu, zmianą diety, ilością siana, długim pobytem na pastwisku nie pomagają, to chyba lepiej założyć łykawkę niż narażać konia na kolejną kolkę.
Łykawka uniemożliwia łykanie natomiast nie uciska jesli koń ma głowę ustawioną normalnie, czy nisko.
Koń którym się zajmowałam ponad 2 lata łykał i dopóki na skutek kuracji antybiotykowej nie zaczął kolkować nie zakładałam mu łykawki tylko stosowałam sztuczki z mniejszym lub większym powodzeniem.
Jak ktoś nie widział jak koń cierpi podczas kolki i ratowania go przez 7 h i ile to kosztuje finansowo to może pisać że łykawka jest be.
Po drugiej kolce wet powiedział że jak koń nie dostanie łykawki to więcej nie przyjedzie.
Wybrałam mniejsze zło.
Widziałam przez 20 lat więcej obtartych końskich łbów przez zbyt małe kantary niż łykawki.
Guli! Zmiłuj się nade mną :-) Czy ja naprawdę tak niewyraźnie piszę?? Chodziło mi o to, że nie chcę rozmawiać o problemie tego konkretnego konia koleżanki więc może pogadamy ogólnie o problemie koni, które gryzą, bo to dla wielu poważny problem (często sam problem stawia się ogólnie a rozpatruje go na przykładach) Na dodatek odpisywałam to do Sylwi. Jakim cudem znalazłaś w tej wypowiedzi coś o tym, że czynie wyrzuty tym, co piszą o swoich koniach? Toć to absurd :-)
Możemy jakoś ogólnie o gryzakach? (powinien być faktycznie znak zapytania) czyli: Czy możemy porozmawiać ogólnie o problemie koni, które gryzą? Nie o konkretnym tylko jednym koniu i studium jego przypadków ale o wielu różnych koniach i sposobach na te kłopoty ufff... j
Kupiłam dawno temu konia który gryzł, ale był super terenowo i skokowo.
Coś za coś. 8)
Opcja była taka, wchodziło się szybko do boksu i dopadało kantara, potem krótko wiązało i już spokojnie robiło swoje.
Po jakiś 2 tygodniach pracy z nim zauważyłam poprawę, koń jakby łapał zaufanie i nie widziałam już objawów poddenerwowania.
Nigdy mnie nie ugryzł, ale innych straszył i to całkiem na serio.
Myślę że gryzienia trudniej oduczyć niż jakiegokolwiek narowu.
Cejloniara Guli... Jakim cudem znalazłaś w tej wypowiedzi coś o tym, że czynie wyrzuty tym, co piszą o swoich koniach? Toć to absurd :-)
Cejloniara Guli... Jakim cudem znalazłaś w tej wypowiedzi coś o tym, że czynie wyrzuty tym, co piszą o swoich koniach? Toć to absurd :-)
Branka też kiedyś strasznie gryzła - jak sie ja dotykało po brzuchu, albo na słabiźnie - do dziś trzeba być szczególnie delikatnym w tych miejscach. Ale ona miała w tych miejscach 'wieczne' sklejki z gnoju, w którym stała. I jak jej to odrywałam i odcinałam to ona szalała i ja to bolało. Skóra była popuchnięta, odparzona i bez sierści, w niektórych miejscach były ranki. Niestety to wszytsko spowodowało, że ona nienawidziła potem dodyku. Ale ja musiałam to z niej 'pościagać' bo odmaczanie nic nie dawało - sklejki były za ogromne i za okropne. No i chciałam ją wziąc do nowej stajni, więc trzeba było 'odgrózowac konia' w tym celu !Poza tym jak była młoda, to sie nią mało kto zamował tam, ciągle była zamknięta, więc pierwsze dni jak ją wzięłam i zabrałam do Bachmatu były takie, że ona sie rzucała na ludzi Do dziś jak ktoś jej podpadnie to sie nastawia zadem i chce kopać. Ale ogólnie to polubiła ludzi, szczególnie dzieci - ale to już w obecnej stajni, bo tu jest pełno rekreantów, którzy ja rozpieszczają Ale w Bachmacie tez było trochę dzieci i też one lubiły ją a ona je:ż
To, że przestała gryść zrobiło się jakoś samo. Zaczęła dobrze dostawać jeść, chodzić na wybieg(choć w tamtej stajni i tak nie na długo - 2, 3h dziennie), to i tak to dużo dało - zresztą potem latem chodziła na trawke pierwszy raz w życiu właściwie. Miała słomę pod nogami, siano często w ramach odpasania, nikt jej nie bił i nie krzyczał, w stajni był spokój i koń się sam uspokoił. Ale gryzienie przerodziło się z czasem w heblowanie o kraty, o czym pisałam, ale przynajmniej nie gryzie i nie ma żadnych wrogich zamiarów względem ludzi teraz. Nie lubi dalej czyszczenia wrażliwych miejsc, ale sam dotyk akceptuje, a na szyji jak się ja drapie to się ze mną iska
Także czasem narowy przechodzą same, jak się zapewni dobre warunki - a w sumie one nie były idealne, teraz też nie ma idelanych - ale wystarczą dobre, z zapewnieniem koniowi podstawowych potrzeb - żarcia, ruchu i poczucia bezpieczeństwa. Ale to narowy spowodowane właśnie warunkami. Gorzej z tymi, które są spowodowane bezpośrednio biciem czy znęcaniem się.
To gryzienie mozna chyba podzielić na :
- obronne
Wynikające ze strachu
- zaczepne
Forma zaproszenia do zabawy.Czasem polega to na chwytaniu ubrania i trzymaniu w zębach róznych innych przedmiotów
- atakujące
u niektórych koni typu bojowego