Rajdy - turystyczne i wyczynowe
Rajdy - turystyczne i wyczynowe
Yasmine Masz może więcej zdjęć polskiej ekipy z Dubaju?
Te konie startowały w barwach rosyjskich. :mrgreen: Poszukam zdjęć, ale polskiej ekipy chyba na nich nie ma.
DuchowaPrzygoda Dagmara też miałaś przybyć.....
Z ogromną przyjemnością i nieodmiennie mam nadzieję, że się uda - tylko nie czekaj na nas z wyzdrowieniem
, bo póki co na horyzoncie tylko praca...Edit: mam parę fotek, ale tak jak myślałam bez Polaków. Niemniej jednak muszę Wam pokazać przynajmniej jedno
.Zdjęcie podobnie jak poprzednie autorstwa Pawła Krawczyka:
<r><SIZE size="85"><s></s><I><s></s><COLOR color="#808080"><s></s>They're dangerous at both ends and crafty in the middle.<br/>
<e></e></COLOR><e></e></I><e></e></SIZE></r>
Dagmara Matuszak
01-13-2009, 12:47 PM #93Yasmine Masz może więcej zdjęć polskiej ekipy z Dubaju?
Te konie startowały w barwach rosyjskich. :mrgreen: Poszukam zdjęć, ale polskiej ekipy chyba na nich nie ma.
DuchowaPrzygoda Dagmara też miałaś przybyć.....
Z ogromną przyjemnością i nieodmiennie mam nadzieję, że się uda - tylko nie czekaj na nas z wyzdrowieniem
, bo póki co na horyzoncie tylko praca...Edit: mam parę fotek, ale tak jak myślałam bez Polaków. Niemniej jednak muszę Wam pokazać przynajmniej jedno
.Zdjęcie podobnie jak poprzednie autorstwa Pawła Krawczyka:
<r><SIZE size="85"><s></s><I><s></s><COLOR color="#808080"><s></s>They're dangerous at both ends and crafty in the middle.<br/>
<e></e></COLOR><e></e></I><e></e></SIZE></r>
Subway spisał się świetnie, poznaliśmy dwie nowe stajnie i koniarzy z którymi być może wyruszymy kiedyś na wspólny szlak. A poza tym okazuje się, że:* rajd to dla konia nie tylko wysiłek fizyczny- jechaliśmy wolno, koń był przygotowany, nie zmęczył się nadmiernie- ale spory psychiczny. W nowym miejscu mało jadł, był rozkojarzony, pierwszego dnia jakby obrażony troche, drugiego już bardziej pogodzony z losem. Na popasach nie chciał pić, a pasł się na nich dopiero drugiego dnia. Pierwszy popas to po prostu stał i czekał lub próbował zawracać do domu.
* kiedy kupowałam sakwy do siodła, najważniejsze dla mnie było, żeby były jak najbardziej pakowne- to niekoniecznie najlepsze podejście: duże sakwy na małym koniku wiszą za nisko, gdy są niedopakowane do końca, ciasno- rzeczy w nich przesuwają się. Lepsze mniejsze sakwy a ciasno spakowane; myślę też, że dokupię sakwy przednie żeby rzeczy lepiej porozdzielać i żeby nie tylko tył siodła był obciążony.
* nauka spokojnego chodzenia obok człowieka, nawet bez trzymania za uwiąz, bardzo procentuje podczas wyprawy- można ulżyć koniowi i część odcinków przebywać pieszo.
* czego nie zabrałam, a warto byłoby: więcej par skarpet (na obtarte stopy jak znalazł); cienkie, najtańsze ale jednak klapki- żeby stopy odpoczęły od butów; kopystka druciana zamiast grubej plastikowej zajmowałaby dużo mniej miejsca.
![[Obrazek: s6302446.jpg]](http://img12.imageshack.us/img12/9782/s6302446.jpg)
A w ogóle to: dostałam wspaniałą mapę "szlak konny woj. łódzkiego im mjr Hubala", jest na nim zaznaczone ok 170 stajni, kto chętny ze mną odwiedzić je wszystkie?
(niekoniecznie za jednym zamachem)
<t></t>
U mnie sezon rajdowy udanie rozpoczęty- majówka na końskim grzbiecie Subway spisał się świetnie, poznaliśmy dwie nowe stajnie i koniarzy z którymi być może wyruszymy kiedyś na wspólny szlak. A poza tym okazuje się, że:
* rajd to dla konia nie tylko wysiłek fizyczny- jechaliśmy wolno, koń był przygotowany, nie zmęczył się nadmiernie- ale spory psychiczny. W nowym miejscu mało jadł, był rozkojarzony, pierwszego dnia jakby obrażony troche, drugiego już bardziej pogodzony z losem. Na popasach nie chciał pić, a pasł się na nich dopiero drugiego dnia. Pierwszy popas to po prostu stał i czekał lub próbował zawracać do domu.
* kiedy kupowałam sakwy do siodła, najważniejsze dla mnie było, żeby były jak najbardziej pakowne- to niekoniecznie najlepsze podejście: duże sakwy na małym koniku wiszą za nisko, gdy są niedopakowane do końca, ciasno- rzeczy w nich przesuwają się. Lepsze mniejsze sakwy a ciasno spakowane; myślę też, że dokupię sakwy przednie żeby rzeczy lepiej porozdzielać i żeby nie tylko tył siodła był obciążony.
* nauka spokojnego chodzenia obok człowieka, nawet bez trzymania za uwiąz, bardzo procentuje podczas wyprawy- można ulżyć koniowi i część odcinków przebywać pieszo.
* czego nie zabrałam, a warto byłoby: więcej par skarpet (na obtarte stopy jak znalazł); cienkie, najtańsze ale jednak klapki- żeby stopy odpoczęły od butów; kopystka druciana zamiast grubej plastikowej zajmowałaby dużo mniej miejsca.
A w ogóle to: dostałam wspaniałą mapę "szlak konny woj. łódzkiego im mjr Hubala", jest na nim zaznaczone ok 170 stajni, kto chętny ze mną odwiedzić je wszystkie? (niekoniecznie za jednym zamachem)
<t></t>
) - używam siodła wz 36 szeregowego, a ostanio wz 25 oficerskiego. Sakwy są małe, ale za to można w nich zmieścić ciasno wszystko co potrzebne, łączeni z zapasową podkową, garścią gwoździ i specjalnym uniwersalnym narzędziem do awaryjnego przybijania i dociągania podków (kupiłem kiedyś na targach Equitana). Jako że jestem kowalem - przydaje się taki rodzaj samowystarczalności.Co do map - uzywam wojskowych w skali 1:25000 + busola, a ostatnio również nawigacji GPS, ale z wgranymi mapami wojskowymi topograficznymi. Idealnie pomaga to w szukaniu własciwej drogi i oszczędza wysiłku koni nieraz nadmiernego z powodu błądzenia
<t>Mikołaj Rey</t>
Ja osobiście podróżuję konno najczęściej w siodle wojskowym (nota bene to powyżej to wojskowy Mc Cleen jeśli dobrze widzę ) - używam siodła wz 36 szeregowego, a ostanio wz 25 oficerskiego. Sakwy są małe, ale za to można w nich zmieścić ciasno wszystko co potrzebne, łączeni z zapasową podkową, garścią gwoździ i specjalnym uniwersalnym narzędziem do awaryjnego przybijania i dociągania podków (kupiłem kiedyś na targach Equitana). Jako że jestem kowalem - przydaje się taki rodzaj samowystarczalności.
Co do map - uzywam wojskowych w skali 1:25000 + busola, a ostatnio również nawigacji GPS, ale z wgranymi mapami wojskowymi topograficznymi. Idealnie pomaga to w szukaniu własciwej drogi i oszczędza wysiłku koni nieraz nadmiernego z powodu błądzenia
<t>Mikołaj Rey</t>
mam je jakieś 8 lat, bardzo się dobrze spisuje. Mapa moja niby dość dobra (skala 1:75 000) i trasy częśc jeździłam wczesniej rowerem, ale i tak sie raz zgubiliśmy, całe szczęście okazało sie że niechcący zrobiliśmy skrót a to m.in dlatego, że jak juz czułam że coś źle jedziemy i zatrzymywałam kierowców (dwóch na 10 minut, leśna droga) to oni zamiast sie zatrzymać, zwalniali, mijali mnie, ja ich goniłam, a oni mi uciekali Nie wiem jaki sygnał im dawać, bo na wyciągnięta rękę i konia w poprzek drogi reagują własnie tak. hmmm może tekturka z wielkim białym znakiem zapytania?Co do bycia kowalem hmm brzmi świetnie, tarnikiem zadziałać umiem, ale nożem już nie
GPS- marzy mi się taki zegareczek który pokaże dokładnie ile przejechałam.
<t></t>
Tak, siodełko to mcclellan mam je jakieś 8 lat, bardzo się dobrze spisuje. Mapa moja niby dość dobra (skala 1:75 000) i trasy częśc jeździłam wczesniej rowerem, ale i tak sie raz zgubiliśmy, całe szczęście okazało sie że niechcący zrobiliśmy skrót a to m.in dlatego, że jak juz czułam że coś źle jedziemy i zatrzymywałam kierowców (dwóch na 10 minut, leśna droga) to oni zamiast sie zatrzymać, zwalniali, mijali mnie, ja ich goniłam, a oni mi uciekali Nie wiem jaki sygnał im dawać, bo na wyciągnięta rękę i konia w poprzek drogi reagują własnie tak. hmmm może tekturka z wielkim białym znakiem zapytania?
Co do bycia kowalem hmm brzmi świetnie, tarnikiem zadziałać umiem, ale nożem już nie
GPS- marzy mi się taki zegareczek który pokaże dokładnie ile przejechałam.
<t></t>
Zegarek pokazuje Ci tyko współrzędne geograficzne, ale mapy turystyczne sa na ogół kiepsko skalibrowane i te dane nie są szczególnie przydatne...
<t>Mikołaj Rey</t>
Teraz urządzenia GPS są niedrogie. Ja uzywałem telefonu komórkowego z wgranym programem nawigacyjnym oraz osobnego modułu GPS który łączy się przez bloototh. Moduł ma wielkość pudełka zapałek i siedzi sobie w kieszonce, a telefon słuzy jako nawigacja a przy okazji... jest telefonem. Ważne tylko, żeby telefon miał mozliwość wgrania takiego softu - powinien mieć system operacyjny Symbian (np. nokie z serii N i E). W razie potrzeby słuzę radą na priva.
Zegarek pokazuje Ci tyko współrzędne geograficzne, ale mapy turystyczne sa na ogół kiepsko skalibrowane i te dane nie są szczególnie przydatne...
<t>Mikołaj Rey</t>
Chciałabym dowiedzieć się ile max może koń dziennie przejść na rajdzie jeśli jedzie się przypuśćmy na 2-3 dni a jeżeli np na tydzień?
I jak takiego konia do tego przygotować?
Pytanie czy któś był kiedyś na rajdzie mieszanym np koń plus człowiek piechotom bądź rower?
<r>....ogromny wilk, jedno z trójki dzieci, jakie Loki miał z olbrzymką Angerbodą.<br/>
<br/>
Fenrir-wilk zerwie łańcuchy i połknie słońce.<br/>
<URL url="http://www.suchecka.com"><s>http://</s>http://www.suchecka.com<e></e></URL><br/>
<URL url="https://www.facebook.com/KatarzynaSucheckaPhotography"><s>http://</s>https://www.facebook.com/Kata...ography<e></e></URL></r>
Katarzyna Suchecka
05-10-2010, 09:22 PM #98Witam odświerzam temat.
Chciałabym dowiedzieć się ile max może koń dziennie przejść na rajdzie jeśli jedzie się przypuśćmy na 2-3 dni a jeżeli np na tydzień?
I jak takiego konia do tego przygotować?
Pytanie czy któś był kiedyś na rajdzie mieszanym np koń plus człowiek piechotom bądź rower?
<r>....ogromny wilk, jedno z trójki dzieci, jakie Loki miał z olbrzymką Angerbodą.<br/>
<br/>
Fenrir-wilk zerwie łańcuchy i połknie słońce.<br/>
<URL url="http://www.suchecka.com"><s>http://</s>http://www.suchecka.com<e></e></URL><br/>
<URL url="https://www.facebook.com/KatarzynaSucheckaPhotography"><s>http://</s>https://www.facebook.com/Kata...ography<e></e></URL></r>
Przygotowanie masz rozpisane w wątku o rajdzie "hipologiczów".
<r>"Naprzód z długą swobodnie opuszczoną szyją o rozluźnionych, lecz elastycznych mięśniach, z lekkim przodem, czułym pyskiem i sprężystym zadem!" (<I><s></s>A. Królikiewicz<e></e></I>)<br/>
<br/>
<URL url="http://www.bazakoni.pl/horse_86431.html">http://www.bazakoni.pl/horse_86431.html</URL></r>
Jacob Spahis
05-10-2010, 09:40 PM #99Koń przygotowany, przy dobrym prowadzeniu rajdu (Zmiany chodów, odpowiednio długie nawroty stępa i kłusa), może bez szkody przejść 50 km dziennie.
Przygotowanie masz rozpisane w wątku o rajdzie "hipologiczów".
<r>"Naprzód z długą swobodnie opuszczoną szyją o rozluźnionych, lecz elastycznych mięśniach, z lekkim przodem, czułym pyskiem i sprężystym zadem!" (<I><s></s>A. Królikiewicz<e></e></I>)<br/>
<br/>
<URL url="http://www.bazakoni.pl/horse_86431.html">http://www.bazakoni.pl/horse_86431.html</URL></r>
Jest to zatem dla konia głównie wysiłek wytrzymałościowy a nie szybkościowy czy siłowy. Nie ma więc większego sensu stosować intensywnego treningu w galopie, interwałów itd, bo to ma cel w przypadku rajdów długodystansowych sportowych, które mają kompletnie inną specyfikę.
Warto też przyzwyczaić konia do dźwigania większego niż zazwyczaj obciążenia. Jeśli jedziemy w dalszą drogę (na kilka dni) i nie przewidujemy regularnej obsługi taborów (samochód z zaopatrzeniem, wóz konny) - to wiele rzeczy trzeba mieć stroczone do siodła, łączenie z zapasem owsa itd. Wówczas stroczony rząd może ważyć 30 kg i więcej.
Stosowałem taki rodzaj jazdy szczególnie w górach, gdzie trudno o zaopatrzenie i dojazd "taborów"
Najlepiej sprawdzały się siodła wojskowe wz 36 (szeregowego).
Pozdrawiam
<t>Mikołaj Rey</t>
Przygotowanie konia do rajdu turystycznego nie jest szczególnie skomplikowane, ale - jak wszystko - wymaga systematyczności. Jeżeli koń regularnie codziennie pracuje, np. pod rekreacją w wymiarze 2 - 3 godzin - to w zasadzie już jest przygotowany kondycyjnie. Celowej jest jednak zwiększenie liczby wyjazdów w teren, jeżeli koń taki chodzi w większości na placu. Podczas rajdu jedziemy głównie stępem i kłusem, pewne odcinki prowadzimy konia w ręku (najlepiej co godzinę przez jakieś 10 min).
Jest to zatem dla konia głównie wysiłek wytrzymałościowy a nie szybkościowy czy siłowy. Nie ma więc większego sensu stosować intensywnego treningu w galopie, interwałów itd, bo to ma cel w przypadku rajdów długodystansowych sportowych, które mają kompletnie inną specyfikę.
Warto też przyzwyczaić konia do dźwigania większego niż zazwyczaj obciążenia. Jeśli jedziemy w dalszą drogę (na kilka dni) i nie przewidujemy regularnej obsługi taborów (samochód z zaopatrzeniem, wóz konny) - to wiele rzeczy trzeba mieć stroczone do siodła, łączenie z zapasem owsa itd. Wówczas stroczony rząd może ważyć 30 kg i więcej.
Stosowałem taki rodzaj jazdy szczególnie w górach, gdzie trudno o zaopatrzenie i dojazd "taborów"
Najlepiej sprawdzały się siodła wojskowe wz 36 (szeregowego).
Pozdrawiam
<t>Mikołaj Rey</t>
<r>....ogromny wilk, jedno z trójki dzieci, jakie Loki miał z olbrzymką Angerbodą.<br/>
<br/>
Fenrir-wilk zerwie łańcuchy i połknie słońce.<br/>
<URL url="http://www.suchecka.com"><s>http://</s>http://www.suchecka.com<e></e></URL><br/>
<URL url="https://www.facebook.com/KatarzynaSucheckaPhotography"><s>http://</s>https://www.facebook.com/Kata...ography<e></e></URL></r>
Katarzyna Suchecka
05-10-2010, 10:04 PM #101Przygotowanie do rajdu czytałam muszę sobie odświeżyć, Bardziej mi chodzi o to ile max możne przejść tj czy np da rade przygotować konia tak żeby robił dziennie 70-80km?
<r>....ogromny wilk, jedno z trójki dzieci, jakie Loki miał z olbrzymką Angerbodą.<br/>
<br/>
Fenrir-wilk zerwie łańcuchy i połknie słońce.<br/>
<URL url="http://www.suchecka.com"><s>http://</s>http://www.suchecka.com<e></e></URL><br/>
<URL url="https://www.facebook.com/KatarzynaSucheckaPhotography"><s>http://</s>https://www.facebook.com/Kata...ography<e></e></URL></r>
Warto pamiętać, że w kawalerii polskiej normą było ok. 50 km dziennie, a ich konie były bezsprzecznie wytrenowane doskonale. Przy długich dystansach powtarzanych przez szereg dni z rzędu problemem jest nie tylko kondycja konia, ale bardzo łatwo pojawiające się odsednienia, odparzenia, otarcia itd.
<t>Mikołaj Rey</t>
Owszem, ale zależy trochę w jakim tempie, w jakim terenie itd. Bywało, że jeździłem ponad 100 km dziennie bez szwanku dla konia, ale prawdę mówiąc to trochę hardcore
Warto pamiętać, że w kawalerii polskiej normą było ok. 50 km dziennie, a ich konie były bezsprzecznie wytrenowane doskonale. Przy długich dystansach powtarzanych przez szereg dni z rzędu problemem jest nie tylko kondycja konia, ale bardzo łatwo pojawiające się odsednienia, odparzenia, otarcia itd.
<t>Mikołaj Rey</t>
"Najpiękniejsze szlaki konne w Polsce", Marzena Józefczyk
Opisuje około 30 szlaków konnych, trasę, jej charakter i trudność, atrakcje przyrodnicze, historyczne, etnograficzne; ludzi i stajnie spotykane po drodze, legendy związane z mijanymi miejscami; każdy szlak ma też oczywiście mapkę. We wstępie pięknie opisana historia długich wędrówek konnych, z nawiązaniami do tradycji kawaleryjskich. Książka bardzo treściwa, są wszelkie potrzebne adresy, telefony, wskazówki, mapki; a przy tym mnóstwo wspaniałych fotografii, dodatkowo porządnie opisanych- kto, gdzie, co to za stajnia, konie, to czego często mi w "końskiej" literaturze brakuje. Jest tez część dotycząca przepisów obowiązujących jeźdźców w lasach i na drogach, oraz podstawowe zasady doboru sprzętu i przygotowania do rajdu. Naprawdę dobra robota i wielka pomoc dla miłośnika rajdowania
<t></t>
Ukazała się taka książka, bardzo praktyczna i pięknie ilustrowana jednocześnie:
"Najpiękniejsze szlaki konne w Polsce", Marzena Józefczyk
Opisuje około 30 szlaków konnych, trasę, jej charakter i trudność, atrakcje przyrodnicze, historyczne, etnograficzne; ludzi i stajnie spotykane po drodze, legendy związane z mijanymi miejscami; każdy szlak ma też oczywiście mapkę. We wstępie pięknie opisana historia długich wędrówek konnych, z nawiązaniami do tradycji kawaleryjskich. Książka bardzo treściwa, są wszelkie potrzebne adresy, telefony, wskazówki, mapki; a przy tym mnóstwo wspaniałych fotografii, dodatkowo porządnie opisanych- kto, gdzie, co to za stajnia, konie, to czego często mi w "końskiej" literaturze brakuje. Jest tez część dotycząca przepisów obowiązujących jeźdźców w lasach i na drogach, oraz podstawowe zasady doboru sprzętu i przygotowania do rajdu. Naprawdę dobra robota i wielka pomoc dla miłośnika rajdowania
<t></t>
Na trasie oznaczone są stajnie, które zaoferowały gotowość pomocy konnym pielgrzymom (nocleg dla ludzi i koni, miejsca postoju, zimne browarki, itd...
)ale również atrakcje turystyczne... ogólne bajka...aż się koniarzowi gęba cieszy.
Jest nawet strona internetowa z mapą i szeregiem udogodnień dla jeźdźca (fotokody, mapa gps do pobrania, zdjęcia ośrodków, kontakt do nich)
http://www.wsiodle.lodzkie.pl
<t></t>
Projekt szlaku im. mjr. Henryka Dobrzańskiego "Hubala" był pierwowzorem Łódzkiego Szlaku Konnego już istniejącego. Jest kilka poprawek dotyczących przebiegu trasy, ale idea pozostała: czyli dwie główne pętle: jedna wokół Łodzi, druga wokół województwa Łódzkiego połączone ze sobą dodatkowymi szlakami.
Na trasie oznaczone są stajnie, które zaoferowały gotowość pomocy konnym pielgrzymom (nocleg dla ludzi i koni, miejsca postoju, zimne browarki, itd... )
ale również atrakcje turystyczne... ogólne bajka...aż się koniarzowi gęba cieszy.
Jest nawet strona internetowa z mapą i szeregiem udogodnień dla jeźdźca (fotokody, mapa gps do pobrania, zdjęcia ośrodków, kontakt do nich)
http://www.wsiodle.lodzkie.pl
<t></t>
2 gości
2 gości