Prawda o grzbietach, języku i kim naprawdę jesteśmy

Hipologia Kategoria Konie chcą nas rozumieć Prawda o grzbietach, języku i kim naprawdę jesteśmy

Pokaż wersję do druku

Strony (3): 1 2 3 Dalej

Maria Masaz

Senior Member

465

03-11-2010, 06:16 PM #1

Mogłabym swój post zacząć: Droga Pani Stormy May....
Ta Pani ma dużo racji w tym co napisała. Jest w tekście wiele odwoływań do badań, mądrych sformułowań - przeciętnemu czytelnikowi nie jest łatwo to zrozumieć, no ale brzmi mądrze, trudno jest też podważyć podane miary, jednostki i w końcu samą teorie nie rozumiejąc tego do końca - może właśnie o to chodzi....Joga, tak jak inne ćwiczenia nie jest dobra jeżeli wykonywana przez ciało , które do tego nie przywykło. Już od dawna wiadomo, że kręgosłup koński rozwija się w pełni dopiero w wieku 6 lat i tak naprawdę dopiero wtedy powinno się zacząć jeździć na końskim grzbiecie ( tu już badania też były przeprowadzane i niestwierdzone zostały większe urazy końskiego grzbietu po latach pracy z nim). Poza tym każdy sport niesie ze sobą jakieś możliwości urazu i kontuzji. Konie zostały przystosowane przez ludzi do pracy i pod tym kątem też były hodowane. Powinno się rozpatrywać w jaki sposób polepszyć ich jakość życia, a nie wysyłać je na zielone łąki, bo w końcu ktoś może wpaść na pomysł, że ziemia na której się poruszają jest zatruta i najlepiej jak się konie wybije co do ostatniej sztuki. Odwołam się jeszcze do fragmentu tekstu: "...a naszym zadaniem jest odkrycie tej przyczyny, wtedy wejdziemy na ścieżkę, po której poprowadzi nas koń. To trochę tak, jak nauka języka obcego z nauczycielem mówiącym tylko w tym języku" - z tym trudno się nie zgodzić, dlatego ważna jest obserwacja, obserwacja, obserwacja...i odpowiednio szybki czas reakcji na problem. Np. na zmęczenie mięśni - masaże, przed ćwiczeniami odpowiednia rozgrzewka (może być przecież przeprowadzana z ziemi)itp. itd., na rynku są obecne naprawdę dobre siodła, znane są odpowiednie techniki jazdy minimalizujące bóle czy w ogóle je likwidujące, co za tym idzie również znika wtedy problem: jeździć czy nie. Zawsze ważne jest odpowiednie podejście, oczywistością jest to, że nie wolno swoje niepowodzenia życiowe wyżywać na innej żywej istocie i z tym w całości zgadzam się z Panią Stromy May.

Pozdrawiam

Dopisuje, gdyż przeczytała tekst jeszcze raz : \
cytat:" Osiodłany koń nie ma szans tak przestawić obciążenia, aby poczuć ulgę." - otóż moim zdaniem ma, tak jak my siedząc na krześle 8 godzin , niezdające (lub zdając) sobie z tego sprawę często odciążamy raz jedną str. raz drugą (ruszając chociażby swoją ręką) i wydaje mi się, że w sformułowaniu May jest trochę nieścisłości tj grzbiet koński to nie kłoda, która nie jest w stanie poruszyć się od niewygodnego ucisku, tym bardziej, że koń często pod siodłem jest w ciągłym ruchu , tak jak i jego grzbiet, który połączony jest z resztą ciała.

Owszem często się lekceważy dyskomfort konia gdy siodło jest niewygodne, źle dopasowane itp itd. i objawia się to dokładnie tak jak napisała Pani May: Nerwowość, skrócony wykrok, stulone uszy, machanie ogonem, próby ocierania się o bandę, wierzganie – w ten sposób konie próbują nam powiedzieć o odczuwanym przez nie dyskomforcie. Te niepożądane zachowania to stuprocentowo uczciwa reakcja konia, który próbuje pozbyć się bólu. Zdecydowanie gorzej mają konie, które nie protestują, tylko potulnie kontynuują pracę, wiedząc, że konsekwencją okazania jakichkolwiek oznak bólu grzbietu, będzie silniejszy ból w pysku, głowie, na żebrach czy bokach, do czego prawdopodobnie dojdzie dłuższa jazda pod siodłem. Konie są mistrzami przystosowania się, większość z nich błyskawicznie odkrywa co trzeba znieść, żeby przeżyć. Prawdopodobnie łatwiej im ścierpieć uczucie odrętwiałego grzbietu, niż inne sposoby kontroli wymyślone przez człowieka. Sad

pozdrawiam

<r><COLOR color="#400000"><s></s><s></s>Maria<e></e><e></e></COLOR></r>

Maria Masaz

03-11-2010, 06:16 PM #1

Artykuł zatytułowany: Prawda o grzbietach, języku i kim naprawdę jesteśmy Autor: Stormy May
Tłumaczenie: Katarzyna Kulikowska
dodano: 05.03.2010

http://hipologia.pl/news/show/id/449/lang/pl/page/0

Jako, że w komentarzach nie zmieściłabym całego mojego tekstu dotyczącego wypowiedzi na temat artykułu Pani Storm May, zamieszczę go na forum. Może ktoś jeszcze zechciałby dodać coś na temat artykułu.
Big Grin

Mogłabym swój post zacząć: Droga Pani Stormy May....
Ta Pani ma dużo racji w tym co napisała. Jest w tekście wiele odwoływań do badań, mądrych sformułowań - przeciętnemu czytelnikowi nie jest łatwo to zrozumieć, no ale brzmi mądrze, trudno jest też podważyć podane miary, jednostki i w końcu samą teorie nie rozumiejąc tego do końca - może właśnie o to chodzi....Joga, tak jak inne ćwiczenia nie jest dobra jeżeli wykonywana przez ciało , które do tego nie przywykło. Już od dawna wiadomo, że kręgosłup koński rozwija się w pełni dopiero w wieku 6 lat i tak naprawdę dopiero wtedy powinno się zacząć jeździć na końskim grzbiecie ( tu już badania też były przeprowadzane i niestwierdzone zostały większe urazy końskiego grzbietu po latach pracy z nim). Poza tym każdy sport niesie ze sobą jakieś możliwości urazu i kontuzji. Konie zostały przystosowane przez ludzi do pracy i pod tym kątem też były hodowane. Powinno się rozpatrywać w jaki sposób polepszyć ich jakość życia, a nie wysyłać je na zielone łąki, bo w końcu ktoś może wpaść na pomysł, że ziemia na której się poruszają jest zatruta i najlepiej jak się konie wybije co do ostatniej sztuki. Odwołam się jeszcze do fragmentu tekstu: "...a naszym zadaniem jest odkrycie tej przyczyny, wtedy wejdziemy na ścieżkę, po której poprowadzi nas koń. To trochę tak, jak nauka języka obcego z nauczycielem mówiącym tylko w tym języku" - z tym trudno się nie zgodzić, dlatego ważna jest obserwacja, obserwacja, obserwacja...i odpowiednio szybki czas reakcji na problem. Np. na zmęczenie mięśni - masaże, przed ćwiczeniami odpowiednia rozgrzewka (może być przecież przeprowadzana z ziemi)itp. itd., na rynku są obecne naprawdę dobre siodła, znane są odpowiednie techniki jazdy minimalizujące bóle czy w ogóle je likwidujące, co za tym idzie również znika wtedy problem: jeździć czy nie. Zawsze ważne jest odpowiednie podejście, oczywistością jest to, że nie wolno swoje niepowodzenia życiowe wyżywać na innej żywej istocie i z tym w całości zgadzam się z Panią Stromy May.

Pozdrawiam

Dopisuje, gdyż przeczytała tekst jeszcze raz : \
cytat:" Osiodłany koń nie ma szans tak przestawić obciążenia, aby poczuć ulgę." - otóż moim zdaniem ma, tak jak my siedząc na krześle 8 godzin , niezdające (lub zdając) sobie z tego sprawę często odciążamy raz jedną str. raz drugą (ruszając chociażby swoją ręką) i wydaje mi się, że w sformułowaniu May jest trochę nieścisłości tj grzbiet koński to nie kłoda, która nie jest w stanie poruszyć się od niewygodnego ucisku, tym bardziej, że koń często pod siodłem jest w ciągłym ruchu , tak jak i jego grzbiet, który połączony jest z resztą ciała.

Owszem często się lekceważy dyskomfort konia gdy siodło jest niewygodne, źle dopasowane itp itd. i objawia się to dokładnie tak jak napisała Pani May: Nerwowość, skrócony wykrok, stulone uszy, machanie ogonem, próby ocierania się o bandę, wierzganie – w ten sposób konie próbują nam powiedzieć o odczuwanym przez nie dyskomforcie. Te niepożądane zachowania to stuprocentowo uczciwa reakcja konia, który próbuje pozbyć się bólu. Zdecydowanie gorzej mają konie, które nie protestują, tylko potulnie kontynuują pracę, wiedząc, że konsekwencją okazania jakichkolwiek oznak bólu grzbietu, będzie silniejszy ból w pysku, głowie, na żebrach czy bokach, do czego prawdopodobnie dojdzie dłuższa jazda pod siodłem. Konie są mistrzami przystosowania się, większość z nich błyskawicznie odkrywa co trzeba znieść, żeby przeżyć. Prawdopodobnie łatwiej im ścierpieć uczucie odrętwiałego grzbietu, niż inne sposoby kontroli wymyślone przez człowieka. Sad
pozdrawiam

<r><COLOR color="#400000"><s></s><s></s>Maria<e></e><e></e></COLOR></r>