Cytat:Cel pracy z ziemi z młodym koniem polega na tym, żeby obudzić w nim tak ważną - również dla konia ujeżdżeniowego - świadomość ciała, zwłaszcza kończyn. Ma to się odbywać stopniowo, małymi kroczkami.

Tylko dzięki temu uda nam się zachować pod jeźdźcem naturalny dla konia stan rozluźnienia.

Cytat:Bandaże mają za zadanie wpłynąć na zachowanie konia, podnieść jego świadomość własnego ciała i poprawić jego wydajność. Są to dwa połączone ze sobą bandaże elastyczne, zawiązane wokół kłody konia w kształt ósemki. Niewielkie różnice w usytuowaniu wywołują rozmaite reakcje. Bandaże utrzymują stały kontakt z ciałem, ponieważ poruszają się wraz z koniem. To szczególnie ważne dla koni z niedoborami neurologicznymi, ponieważ stały dopływ bodźców stymuluje odbudowę ścieżek nerwowych.
Większość koni toleruje bandaże bez wstępnych zabiegów, należy jednak uwzględnić kilka rzeczy, kiedy zakładamy je na konia po raz pierwszy.
Zanim zwiążemy oba końce, należy przytrzymać je stojąc tuż za łopatką konia i poprosić kogoś, by poprowadził konia kilka kroków naprzód, zatrzymał i powtórzył to kilka razy. Jeśli koń nie wydaje się odczuwać dyskomfortu i akceptuje bandaże, możemy je zawiązać.
Gdy koń ma bardzo spięte mięśnie zadu lub ogon, należy powtórzyć powyższe ćwiczenie z bandażem przełożonym nad ogonem (patrz zdjęcie 2 i 3), zanim przełożymy go pod ogon.
Jeśli jesteśmy sami, a nasz koń nie sprawia zwykle kłopotów podczas pielęgnacji zadu i ogona, możemy pierwszy raz założyć bandaże bez pomocnika, najlepiej w dużym boksie albo na innej ogrodzonej przestrzeni.
To bardzo interesujące, obserwować subtelne, a zarazem istotne zmiany, jakie dokonują się podczas użycia bandaży. Spięty koń może rozluźnić się i nabrać równowagi, równomiernie obciążając każdą kończynę. Górna linia może się zaokrąglić, zadnie kończyny uaktywnić i zaangażować.
Bandaży można używać w pracy z ziemi i pod siodłem. Podczas pracy w ręku, bandaże mogą pomóc koniom mającym problemy z przechodzeniem przez drzwi i wąskie przejścia. Mogą też ośmielić konie, które prowadzone zatrzymują się lub usztywniają. Podczas lonżowania pomagają uaktywnić zad i podnieść łopatki nie blokując jednocześnie szyi i potylicy. Konie, które zachowują się niespokojnie na lonży, często uspokajają się pod wpływem bandaży.
Zanim wsiądziemy na konia z założonymi bandażami (pamiętajmy, że bandaż nie może leżeć pod siodłem), należy oprowadzić go pod siodłem w stępie i w kłusie i wsiąść (ewentualnie z czyjąś pomocą) dopiero w chwili, kiedy przyzwyczai się do nowego odczucia i nie będzie mu niewygodnie.
Z moich doświadczeń wynika, że jazda z bandażami pomaga koniom, które:
Biją ogonem, ciągną kopytami po ziemi i usztywniają się;
Wyginają grzbiet w odwrotną stronę;
Płoszą się, zwłaszcza jeśli dotyczy to zawsze tych samych miejsc;
Boją się obiektów znajdujących się za nimi.
Nie używają zadnich kończyn. Bandaż daje im większą świadomość “połączenia” między przodem a zadem i pozwala im zachować spokój.
Są nadwrażliwe na działanie łydek lub przeciwnie – wydają się na nie znieczulone.
Po przebytej kontuzji chodzą nierówno zadem.

Niezależnie od tego, w jaki sposób używamy bandaży, należy stosować je podobnie jak każde inne narzędzie treningowe – czyli w uzależnieniu od reakcji konia. Jeśli zaobserujemy pozytywne zmiany, należy używać ich przez 5 – 10 sesji treningowych, a potem od czasu do czasu wracać do nich w razie potrzeby, na przykład przy wprowadzaniu nowych ćwiczeń.

Julia Zdrojewska Ja się jednak uprę przy łopatkach - jako podstawowe i najefektywniejsze ćwiczenie prostujące