Magda Gulina Cztery nogi?

Albo ciasnota w boksie :mrgreen:

Ja tylko dodam jeszcze, że:
"Charakterystycznymi objawami choroby mięśniochwatowej są: nagłe, silne pocenie się konia (szczególnie w okolicach szyi i głowy), bardzo wyraźna sztywność mięśni (głównie zadu), przy czym niekiedy mięśnie mają twardość deski! Chore konie zatrzymują mocz, a jeśli go oddają, to barwy ciemnej, prawie czarnej. Chód koni jest utrudniony, sztywny."

"Zdarza się, że jednostronne nawożenie pastwisk azotem, przy całkowitym barku nawożenia innymi składnikami (głownie potasem) powoduje u koni skurcze mięśni oraz zwiększoną podatność na mięśniochwaty. Dlatego ważne jest przestrzeganie zasad harmonijnego nawożenia mineralnego, lub uzupełnianie go nawożeniem organicznym, które na ogół obfituje w ten pierwiastek."

"Postępowanie z chorymi końmi powinno zawsze rozpoczynać się od całkowitego zaprzestania użytkowania zwierzęcia. Próby dojścia do stajni konia z zaprzęgiem, lub jeźdźcem w siodle, nawet najwolniejszym chodem mogą zakończyć się dla zwierzęcia tragicznie. W lżejszych przypadkach, gdy do stajni jest bardzo blisko, można próbować spokojnie przeprowadzić chorego konia w ręku. Bezpieczniej jednak jest przewieźć chorego konia w miejsce, gdzie będzie leczony."

"Samodzielne leczenie mięśniochwatu, nawet lekkiego – to spore ryzyko . (...). Lekarz oceni, czy zachodzi potrzeba nawodnienia dożylnego oraz terapii farmakologicznej - leki uspakajające, przeciwbólowe, rozkurczowe, nasercowe, a także zaleci terapię wspomagającą – okłady, masaże, przeciwdziałanie zaleganiu treści pokarmowej, zapewnienie spokoju.." Autorka: nasza forumowa wetka grymaśna

"Lżejsze przypadki mięśniochwatów, w porę leczone, nie pozostawiają większych śladów w zdrowiu zwierzęcia. Ciężkie przypadki powodują poważne schorzenia nerek i wątroby, uszkadzanie włókien mięśniowych, a nawet śmierć zwierzęcia."

"Najczęściej chorują konie ras ciężkich, samce, a predysponowany wiek to 5-10 lat. Znane są też genetyczne skłonności. Sprzyja chorobie dobra kondycja koni i przerwa w pracy przy zachowaniu pełnej dawki żywieniowej w trakcie odpoczynku. Mięśniochwat porażenny może wystąpić już po jednodniowej przerwie w pracy, najczęściej jednak po kilkudniowym postoju, rzadziej po 2 tygodniach. Konie dłużej odpoczywające raczej nie chorują. Znamienny jest fakt, że koniom przystosowanym do wysiłku mniej szkodzi codzienna, nawet ciężka praca niż przerwa w jej wykonywaniu. Mięśniochwat porażenny koni może wystąpić również po narkozie, pod wpływem stresu przy obezwładnianiu dzikich koni oraz u zwierząt z niedoczynnością tarczycy."

grymaśna Jak tu się weterynaryjnie zrobiło….fiu-fiu :lol: